پیامبر اسلام : اى على! در 3جا دروغ نيكوست: جنگ، وعده به زن و اصلاح بين مردم.
(وسائل الشیعه، جلد 8، ص578)
(بحارالنوار جلد74 ص 57)
(وسائل الشیعه، جلد 8، ص578)
(بحارالنوار جلد74 ص 57)
چنین گفت پیغمبر راستگوی
ز گهواره تا گور دروغها بگوی
یکی را به هنگام جنگ با عدو
و آن دیگری را به زنها بگوی
تقیه که باشد همان آن دروغ
سراسر بهر اصلاح مردم بگوی!
پ.ن:
هرگز دروغ نگو.
مگر زمانی که لازم است!...
۷ نظر:
نمیدونم اسمش میشه سفسطه، مغلطه، نمیدونم اسمش چیه! اما میدونم نتیجه گیری درستی نیست. یه جاهایی واقعا دروغ لازمه تا از یه خسارت بزرگتر جلوگیری کنه. شما خودت هرگز به همچین موقعیتی برخورد نکردی؟
اساسا مکتبی در تمام تاریخ وجود داشته که صداقت محض رو تبلیغ کنه؟
بله بله! دروغ ممنوع. تحت هر شرایطی. چرا؟ چون آدمیزاد خودش همینجوریش هم هرکاری کنی بازم دروغ میگه! فقط منتظره یکی اینکار رو به هر شکلی تایید کنه تا تمام زندگیش بشه دروغ. نیست؟ یه سر برو تو خیابون ببین تقیه از سر روی فرهنگ مردم میباره!
آدمیزاد خودش عقل داره، شما بگو دروغ هرگز، وقتی ببینه تو شرایطی هست که اگر دروغ نگه خسارت بزرگتری وارد میشه، دروغ میگه و اسمشم میزاره مثلا درایت. بعش هم سعی میکنه طوری رفتار کنه که تو شرایط مشابه گیر نیفته.
نکته مهم اینه که راستگویی آسون نیست و آدم منتظره تا یکی چراغ سبز واسه دروغ نشون بده تا نهایت سو استفاده رو بکنه. متاسفانه حضرت محمد این نکته در فراموش کردن.
دیگه این برمیگرده به عقل خود آدم و میزان شناختش از دین که ببینه کجا دروغ گقتن درسته، کجا غلطه؟ مسلما منظور این حدیث این نبوده که "ای مردم راحت باشید، هر وقت خواستید دروغ بگید که ثواب هم داره!" هر کس که برداشتش از این حدیث همچو چیزی باشه یعنی درست اسلام رو نشناخته. پس واسه همچین آدمی فرقی نمیکنه که اسلام دروغ رو حلال اعلام کنه یا حرام. اون کار خودشو میکنه!
خیر من مخالفم! اول اینکه: " اسلام رو درست نشناخته" عذر بدتر از گناهه. که امروزه زیاد هم استفاده میشه و اکثرا برای تفسیر و توجیه و دین فروشی بکار می برند. این چه اصلامیه که هر جمله ایی که میگه باید هزار نفر بیان تفسیرش کنن (هر کدوم هم هر جور که خودشون دوست دارند) تا ما حالیمون بشه چی گفته؟ که خیلیها آخرش هم اسلامو درست نمیشناسن؟ اصن این حضرت محمد وقتی یه حرف میزنه هزار تا تفسیر از توش در میاد، یکی میگه هر وقت خواستید دروغ بگید یکی دیگه میگه نه اگر اینجوری شد بعد اونجوری شد باید دروغ بگید ثواب هم داره!! چطور خدا همچین کسی رو پیامبر خودش کرده؟!
این که نشد حرف! "اسلام رو درست نشناخته" مال 35 ساله پیشه و بدرد مردم ایران در اون زمان میخورد. شما بری بیرون از ایران و بگی اسلام رو درست نشناختی می خندند بهت، بعد میگن پس بدرد خودت میخوره! این شکلی نیست.
آقا دروغ ممنوع. هیچ حرف و حدیثی هم توش نیست. اصلا لازم نیست شما شرط بزاری براش. سخته؟ طوری رفتار کن که مجبور نشی دروغ بگی.
شما برو تو آمریکا بگو بابا من چاه نفت داره! ببین کسی هست که باور نکنه؟! میپرسن چاه نفت چجوری کار میکنه؟ روزی چن بشکه میفروشین و ...
اما اینجا چی؟ اینجا هم دروغ ممنوعه اما وقتی میخوای برای وام بگیری فرض اول بر این هست که شما دروغگوی و وام رو پس نمیدی مگر اینکه ضامن معتبر داشته باشی و بعد از بازپرداخت خلافش ثابت بشه! غیر از اینه؟ حالا برو تو همون آمریکا شیطان بزرگ بگو وام میخوام. میبینن که کار داری یا نه، درآمدت کفاف قسط رو میده یا نه، تخصصت در حدی هست که اگر بیکار شدی بتونی دوباره کار پیداکنی؟(اگر تخصص کم داشته باشی وام کمتر میدن) بعد بهت وام میدن. کل پروسه وام هم یه صبح تا ظهر طول میکشه. مگر وامهای سنگین مثل وام مسکن (تا 90% قیمت خونه وام میدن) که ممکنه 2 روز زمان ببره!
نه دیگه! نه دیگه! من نمیخوام از دروغگویی دفاع کنم که! بله دروغگویی خیلی چیز زشتیه که تو جامعه ما چند برابر غرب هم وجود داره (البته نه همه جای غرب! مثلا اسپانیا، ایتالیا، یونان و از این دست کشورها وضعشون خیلی هم از ما بهتر نیست). اما واقعا یه جاهایی تو زندگی هست که حقیقت میتونه اوضاع رو خرابتر کنه. مثلا فکرشو بکن وسط جنگ تو یه کشوری صداوسیمای اون کشوره بیاد اخبار مو به موی جنگ رو اعلام کنه و فقط حقیقت رو بگه و مثلا فکر کن که اون کشوره اوضاع خیلی خوبی هم نداره... خب اگه اخبار شکستهای پی در پی شون رو بخوان مخابره کنن که درواقع دست به خودکشی زدن!
حالا شاید مثال بهتری هم میتونستم بزنم که الان به فکرم نرسید ولی منظورم از جمله"اسلام رو درست نشناخته" این بود که باید دید این حرفها و تفسیرهایی که میشه چقدر با روح اسلام سازگاره. مثلا اسلامی که دروغ رو به قول شما گناه کبیره میدونه، منطقیه که بیاد برای این گناه مجوز صادر کنه؟ پس میشه نتیجه گرفت که منظور "هر" دروغی نیست، منظور معدود دروغهاییست که شاید منفعت بزرگی را درپی داشته باشد. مثلا روحیه یک جامعه را حفظ کند، مانع از جدایی زوجی شود و سرنوشت آنها را عوض کند، جنگی را برگرداند و سرنوشت ملتی را عوض کند،... مثلا زیباترین دروغی که الان به ذهنم میرسه این بود که آمریکا بعد از بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی به ژاپن اخطار داد که اگه جنگو تموم نکنه همه شهرهاشو به سرنوشت اون دو شهر دچار میکنه؛ در حالی که بعدا معلوم شد که امریکا فقط همون دو بمب رو داشته! اگه قرار بود با منطق شما همه چیز جلو بره شاید جنگ جهانی تا چند ماه یا چند سال دیگه هم طول میکشید و چند میلیون نفر دیگه هم قربانی میشدن!
بله میدونم نمیخوای از دروغگویی دفاع کنی. بزار ساده تر بگم: در بلاد کفر (بقول شما البته نه همه جا) اینجوری تعریف شده: دروغ گفتن تحت هر شرایطی منفوره. همین.
حالا شما یک وقت میشی سرباز، بعد اون آمریکای جهانخوار شما رو می فرسته تو عراق بجنگی. اونجا فرمانده میگه "تاکتیک جنگی ما برای شکست دشمن" ال و است و بل است. نکته ریز اینجاست که هیچوقت نمی گه ما به دشمن دروغ میگیم!! چون فردا شما که از جنگ مرخص شدی اومدی خونه زرتی واسه هر کار دروغ میگی! توجه بفرمایید که اونها هم در عمل دروغ دارند اما اسمش "تاکتیک و یا سیاست" هست و از این دو حالت خارج نیست. این خیلی فرق میکنه با اینکه ما بگیم تو جنگ دروغ بگو! مثل اینه که بگیم تو بازی فوتبال برای اینکه گل بزنی به بازیکن حریف می تونی دروغ بگی (بجای اینکه بگیم دریبل بزنی!) میدونی که عملا هر پاسکاری و دریبل زدنی در فوتبال جهت فریب حریف هست ولی در عین حال فوتبال یه بازی جوانمردانه هست! چرا؟ چون توش کسی دروغ نمیگه (ولی دریبل میزنه). بنابراین تفاوت خیلی زیاده. بنابراین در عین اینکه دروغ چیز بسیار منفوریه، هر شغل و هر کاری هم "تاکتیک" خاص خودشو داره. اینجوری میشه که مردم کار خودشونو درست و حرفه ایی انجام میدن در عین حال هم دروغ نمیگن. دروغ یه چیز عمومیه در حالی که تاکتیک هر کار با کار دیگه فرق میکنه.
لازم به توجه که ما اینجا به تاکتیک میگیم: کلک رشتی! (کلک = دروغ) از همین در 3 جا دروغ بگوی آمده. این کار رو خراب میکنه.
دروغ بد است
و چیزی که بد است کلن بد است
استثناء هم نباس داشته باشد
ارسال یک نظر