این عشق

نانوا هم جوش ِ شیرین میزد...

بیچاره فرهاد.

یاد گلهای یاس بخیر

روی سردری خونه گلهای یاس بهاری
 یادته ازم گرفتی گفتی واسه یادگاری
لای دفترت گذاشتی اسممو زیرش نوشتی
گفتی تا آخر عمرت اونا رو نگه میداری
...
روزای رفته رو امروز همه رو مرور می کردم
از توی اون کوچه بازم دوباره عبور می کردم
 انگاری دل دیگه رفته، توی اون کوچه کسی نیست
تو گلهای یاس خونه دیگه اون عطر قدیم نیست...
...
عمریه رو سردریمون گل یاس میاد و میره
اما هیچی تو دل ما جاتو هیچوقت نمیگیره
من و کوچه چشم براهتیم ما هنوز همبازیاتیم

تو پناه نیستی بر ضعیفان!

همه جا کفر و دروغ
همه جا ظلم و ستم
چهره مردم شهر
همگی آیه ی غم...
قصرها قصر بلا
حاکمش تشنه خون
مردم شهر فقیر همه در بند و زبون
حقشان قسمت گرگ
فرششان خاک زمین
همه در رنج و عذاب
حاکمش کاخ نشین....
...
این قسمتی از سرود " الله الله تو پناهی بر ضعیفان یا الله" هست که در اوایل انقلاب به تعدد و بعدها در مناسبتهایی مانند دهه فجر پخش میشد.
اون چیزی که من دارم فکر میکنم اینه که الان بعد 30 سال چه تفاوتی با اونزمان هست و کدوم قسمت از اون شعر بالا در حال حاضر با زمان شاه فرق میکنه؟!